οι Θειάφες της Μήλου
Ένα οδοιπορικό σε µορφή ασπρόµαυρων σκίτσων, εµπνευσµένο από αρχειακό υλικό της ∆ιπλωµατικής εργασίας των Σάκη Γεωργιάδη, Άννας ∆ασοπούλου και Όλγας Μέργου για τα θειορυχεία της Μήλου (Αρχιτεκτονική Σχολή ΑΠΘ, 1993). Σήµερα τα θειορυχεία έχουν χαρακτηριστεί µνηµείο βιοµηχανικής κληρονοµιάς και αποτελούν ένα από τα εµβληµατικότερα αξιοθέατα της µεταλλευτικής ιστορίας του Αιγαίου.
Η Μήλος, το δυτικότερο νησί των Κυκλάδων, αποτελεί δηµιούργηµα έντονων τεκτονικών διεργασιών και ηφαιστειακής δραστηριότητας. Από τους προϊστορικούς χρόνους µέχρι σήµερα, η ιστορία του νησιού είναι άρρηκτα συνδεδεµένη µε την εκµετάλλευση του ορυκτού πλούτου και τη µεταλλευτική δραστηριότητα.
Κατά τη νεολιθική εποχή ήταν η κύρια πηγή οψιανού, κατάλληλου για την κατασκευή εργαλείων και όπλων. Από την αρχαιότητα µέχρι τα µέσα του 20ού αιώνα εξορύσσονταν συστηµατικά πλήθος ορυκτών υψηλής ποιότητας, όπως ελαφρόπετρα, καολίνης, µυλόπετρα, στυπτηρία, θείο κ.ά.
Σήµερα τα θειορυχεία έχουν χαρακτηριστεί µνηµείο βιοµηχανικής κληρονοµιάς και αποτελούν ένα από τα εµβληµατικότερα αξιοθέατα της µεταλλευτικής ιστορίας του Αιγαίου.
